Manufacturing Execution Systems

Produkcja jest złożonym zadaniem, które wymaga skupienia i wielu umiejętności. Chcąc osiągnąć zysk, firma musi zorganizować wszystkie te czynniki w taki sposób, aby robić to co trzeba, a nie tak jak trzeba. To zasadnicza różnica w podejściu.

Systemem kontroli produkcji MES jak każdy zaawansowany program może pomóc w zoptymalizowaniu wielu parametrów i naprowadzeniu działań na właściwy kierunek.

Priorytetem, jak zawsze, jest to, jakie produkty są potrzebne, jaka ich ilość jest wymagana dla zaspokojenia potrzeb rynku i zoptymalizowania stanów magazynowych, oraz to, kiedy będą potrzebne. Priorytety ustala oczywiście jak zwykle rynek, bo tylko nieliczni mogą sobie pozwolić na modelowanie swego otoczenia makro.

Manufacturing Execution Systems wspomaga wydajność. Ostatecznie jednak zależy to od zasobów firmy takich jak:

– sprzęt
– zasoby ludzkie
– zasoby finansowe
– zdolność do pozyskania materiałów od dostawców

Jeśli czytelnikowi te informacje wydają się nieprecyzyjne może porównać je z treściami zawartymi na operatorsystems.pl.

W krótkim i długim czasie dział produkcji musi opracować plany, które będą odwzorowaniem wizji zrównoważenia popytu rynkowego z dostępnymi zasobami. Przy podejmowaniu decyzji wpływających i wypływających z podjętych celów, takich jak na przykład budowa nowej fabryki, lub zakup nowego i drogiego sprzętu, który angażuje nie tylko własne zasoby finansowe, ale zmusza do zaciągnięcia kredytów, plany muszą być opracowywane na kilka lat w przód.

Horyzont planowania jest okres od chwili obecnej do danego dnia w przyszłości. Do momentu, na który plan jest przeznaczony do oddania.

Poziom szczegółowości zapewnia istotne wyszczególnienie elementów niezbędnych do wykonania planu w całości.

Cykl planowania obejmujący częstotliwość przeglądu planu na każdym poziomie zależy od pytań, które zwykle się powtarzają lub mają wiele elementów zbieżnych.

Po pierwsze należy się zastanowić, jakie są priorytety. To znaczy, wracając do tego, co wspomniane było wyżej, ważne jest to, co należy wyprodukować i w jakiej ilości, oraz kiedy to ma się wydarzyć.

Po drugie – jakie moce produkcyjne są do dyspozycji. Jest to pytanie o zasoby.

Po trzecie – jak można rozwiązać niedopasowanie pomiędzy wyznaczonymi priorytetami a wydajnością, które często są dysonansami nie do pokonania.

Ostatnim poziomem jest realizacja planów poprzez kontrolę działalności produkcyjnej i zakupów. Całość daje dopiero obraz, który może posłużyć jako wytyczna na dalszą drogę poprzez zawiłości i pułapki rynku.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here